جامعه ایرانی نیازمند «گفتگوست»؛ گفتگوی ملت با حاکمیت و مردم با یکدیگر؛سخنرانی‌های نمایشی ویک طرفه و بازدیدهای محدود و طراحی شده،علاج دردهای کهنه و غم‌های ناگفته مردم نیست ؛گفتگو کنیم برای همه نیازها،مطالبات،آرزوها و خواسته‌های یک ملت تاریخی؛رنج کشیده و کهن قبل از آنکه دیر شود
