#دمی_با_شعر از نگاه خیره چشم یار می‌گردد گران از عیادت دایم این بیمار می‌گردد گران سر سبک چون شد ز می، دستار می‌گردد گران وقت طوفان کف به دریابار می‌گردد گران #صبا
#دمی_با_شعر شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردنست روز ستاره تا سحر تیره به آه کردنست متن خبر که یک قلم بی تو سیاه شد جهان حاشیه رفتنم دگر نامه سیاه کردنست #صبا
#دمی_با_شعر بیا ای جان بیا ای جان بیا فریاد رس ما را چو ما را یک نفس باشد نباشی یک نفس ما را ز عشقت گرچه با دردیم و در هجرانت اندر غم وز عشق تو نه بس باشد ز هجران تو بس ما را #صبا
#دمی_با_شعر گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب گفت در دنبال دل ره گم کند مسکین غریب گفتمش مگذر زمانی گفت معذورم بدار خانه پروردی چه تاب آرد غم چندین غریب #صبا
#دمی_با_شعر بی مهر رخت روز مرا نور نماندست وز عمر مرا جز شب دیجور نماندست هنگام وداع تو ز بس گریه که کردم دور از رخ تو چشم مرا نور نماندست #صبا
#دمی_با_شعر نکوهش مکن چرخ نیلوفری را برون کن ز سر باد و خیره‌سری را بری دان از افعال چرخ برین را نشاید ز دانا نکوهش بری را #صبا
#دمی_با_شعر ای ساربان آهسته ران کارام جانم می‌رود وان دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او گویی که نیشی دور از او بر استخوانم می‌رود #صبا
#دمی_با_شعر چو در نظر نبود روی دوستان ما را به هیچ رو نبود میل بوستان ما را رقیب گومفشان آستین که تا در مرگ به آستین نکند دور از آستان ما را #صبا
#دمی_با_شعر دل بی لطف تو جان ندارد جان بی تو سر جهان ندارد ناید ز کمال عقل عقلی تا نام تو بر زبان ندارد #صبا
#دمی_با_شعر چو بستی در بروی من به کوی صبر رو کردم چو درمانم نبخشیدی به درد خویش خو کردم چرا رو در تو آرم من که خود را گم کنم در تو به خود باز آمدم نقش تو در خود جستجو کردم #صبا
#دمی_با_شعر دلخوشم با غزلی تازه همینم کافی ست تو مرا باز رساندی به یقینم ،کافی ست قانعم،بیشتر از این چه بخواهم از تو؟ گاه گاهی که کنارت بنشینم،کافی ست #صبا
#دمی_با_شعر هر سر موی مرا با تو هزاران کار است ما کجاییم و ملامت‌گر بی‌کار کجاست بازپرسید ز گیسوی شکن در شکنش کاین دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست #صبا
#دمی_با_شعر برخیز دلا که دل به دلدار دهیم جان را به جمال آن خریدار دهیم این جان و دل و دیده پی دیدن اوست جان و دل و دیده را به دیدار دهیم #صبا
#دمی_با_شعر زخمی به دل از دست نگارین تو دارم یارب‌که شود برگ حنا سنگ مزارم آیینه جز اندیشهٔ دیدار چه دارد گر من به خیال تو نباشم به چه‌کارم #صبا
#دمی_با_شعر یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا #صبا
#دمی_با_شعر آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟ بى وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟ نوش دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی سنگدل این زودتر مى خواستی، حالا چرا؟ #صبا
#دمی_با_شعر من وتو تا نفس باشد ،من وتو من وتو در قفس باشد من و تو من وتو ای من و تو جاودانه برای لحظه‌های شاعرانه #صبا
#دمی_با_شعر ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی تا راهرو نباشی کی راهبر شوی در مکتب حقایق پیش ادیب عشق هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی #صبا
#دمی_با_شعر نه طریق دوستانست و نه شرط مهربانی که به دوستان یک دل سر دست برفشانی دلم از تو چون برنجد که به وهم درنگنجد که جواب تلخ گویی تو بدین شکردهانی #صبا
#دمی_با_شعر در کار تو هر روز گرفتارترم غمهای ترا به جان خریدارترم هر روز به چشم من نکو روی‌تری هرچند که بیش بینمت زارترم #صبا
#دمی_با_شعر به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد که تو رفتی و دلم ثانیه‌ای بند نشد لب تو میوه ممنوع ولی لب‌هایم هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد #صبا
#دمی_با_شعر گر بر سر نفس خود امیری، مردی بر کور و کر ار نکته نگیری، مردی مردی نبود فتاده را پای زدن گر دست فتاده‌ای بگیری، مردی #صبا
#دمی_با_شعر این جا برای از تو نوشتن هوا کم است دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است! اکسیر من! نه اینکه مرا شعر تازه نیست من از تو می‌نویسم و این کیمیا کم است #صبا
#دمی_با_شعر الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها #صبا
#دمی_با_شعر ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی نروم جز به همان ره که توام راهنمایی همه درگاه تو جویم، همه از فضل تو پویم همه توحید تو گویم که به توحید سزایی #صبا
- #دمی_با_شعر از نگاه خیره چشم یار می‌گردد گران از عیادت دایم این بیمار می‌گردد گران سر سبک چون شد ز می، دستار می‌گردد گران وقت طوفان کف به دریابار می‌گردد گران #صبا
#دمی_با_شعر دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز باشد که بازبینم دیدار آشنا را #صبا
#دمی_با_شعر ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها زان سوی او چندان وفا زین سوی تو چندین جفا زان سوی او چندان کرم زین سو خلاف و بیش و کم زان سوی او چندان نعم زین سوی تو چندین خطا #صبا
#دمی_با_شعر به چه ماند جهان مگر به سراب سپس او تو چون دوی به شتاب؟ چون شدستند خلق غره بدو همه خرد و بزرگ و کودک و شاب؟ #صبا
#دمی_با_شعر روی تو خوش می‌نماید آینه ما کآینه پاکیزه است و روی تو زیبا چون می‌روشن در آبگینه صافی خوی جمیل از جمال روی تو پیدا #صبا
#دمی_با_شعر دانی که ایران نشست منست جهان سر به سر زیر دست منست هنر نزد ایرانیان است و بس ندادند شیر ژیان را بکس #صبا
#دمی_با_شعر حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن و آنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو #صبا
#دمی_با_شعر من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی عهد نابستن از آن به که ببندی و نیایی دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی #صبا
#دمی_با_شعر چو در نظر نبود روی دوستان ما را به هیچ رو نبود میل بوستان ما را رقیب گومفشان آستین که تا در مرگ به آستین نکند دور از آستان ما را #صبا
#دمی_با_شعر با کمال احتیاج، از خلق استغنا خوش است با دهان خشک مردن بر لب دریا خوش است نیست پروا تلخکامان را ز تلخیهای عشق آب دریا در مذاق ماهی دریا خوش است #صبا
#دمی_با_شعر راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست آنجا جز آن که جان بسپارند چاره نیست هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست #صبا
#دمی_با_شعر تویی تویی به خدا ، عشق و آرزوی منی به سینه تا نفسی هست بی قرار توام تویی تویی به خدا ، جان و عمر و هستی من بیا که جان به لب اینجا در انتظار توام #صبا
#دمی_با_شعر من از عهد آدم تو را دوست دارم از آغاز عالم تو را دوست دارم چه شب‌ها من و آسمان تا دم صبح سرودیم نم نم ؛ تو را دوست دارم #صبا
#دمی_با_شعر ای فلک بی‌من مگرد و ای قمر بی‌من متاب ای زمین بی‌من مروی و ای زمان بی‌من مرو این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است این جهان بی‌من مباش و آن جهان بی‌من مرو #صبا
#دمی_با_شعر خرم آن روز کز این منزل ویران بروم راحت جان طلبم و از پی جانان بروم گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب من به بوی سر آن زلف پریشان بروم #صبا
#دمی_با_شعر ز دست دیده و دل هر دو فریاد که هر چه دیده بیند دل کند یاد بسازم خنجری نیشش ز فولاد زنم بر دیده تا دل گردد آزاد #صبا
#دمی_با_شعر مرگ در قاموس ما از بی‌وفایی بهتر است در قفس با دوست مردن از رهایی بهتر است قصه‌ی فرهاد دنیا را گرفت ای پادشاه دل به‌دست آوردن از کشورگشایی بهتر است #صبا
#دمی_با_شعر تا بپیوندد به دریا، کوه را تنها گذاشت رود رفت اما مسیر رفتنش را جا گذاشت هیچ وصلی بی جدایی نیست این را گفت و رود دیده گلگون کرد و سر بر دامن صحرا گذاشت #صبا
#دمی_با_شعر ما چون ز دری پای کشیدیم، کشیدیم امید ز هر کس که بریدیم، بریدیم دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند از گوشه بامی که پریدیم، پریدیم #صبا
#دمی_با_شعر گر چه او هرگز نمی‌گیرد ز حال ما خبر درد او هر شب خبر گیرد ز سر تا پای ما از خط فرمان او روزی که پا بیرون نهیم تیشه گردد هر سر خاری، به قصد پای ما #صبا
#دمی_با_شعر علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد دریغ سود ندارد چو رفت کار از دست به روزگار سلامت سلاح جنگ بساز وگرنه سیل چو بگرفت،سد نشاید بست #صبا
#دمی_با_شعر بشنو این نی چون شکایت می‌کند از جداییها حکایت می‌کند کز نیستان تا مرا ببریده‌اند در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند #صبا
#دمی_با_شعر غم بگذرد از من چو به من برگذری تو آن لحظه شوم شاد که در من نگری تو از نازکی پای تو ای یار دل من رنجه شود ار سوسن و نسرین سپری تو #صبا
#دمی_با_شعر من ز دنیا، تو را برگزیدم رنج بی حد به پایت کشیدم تا شود سبز، باغ امیدم جان ز تن رفت و نیرو ز پایم #صبا
#دمی_با_شعر چشمی‌که ندارد نظری حلقه دام است هرلب‌که سخن سنج نباشد لب بام است بی‌جوهری از هرزه درایی‌ست زبان را تیغی‌که به زنگار فرورفت نیام است #صبا
